Geplaatst door Hans
Roodenburg op 16 april, 2012 - 17:44
Zonder controles
aan de binnengrenzen blijft Europa een paradijs voor criminelen en illegale
immigranten.
Op de site van Elsevier schreef
Carla Joosten dit weekend:
De muntunie is een illusie, het
Europa van de open binnengrenzen is dat ook
Al geruime tijd is het
binnen een groot deel van de Europese Unie inclusief enkele buurstaten verboden
om controles uit te voeren op het internationale personenverkeer. Dit
twijfelachtige genoegen danken we aan het Verdrag van Schengen (Luxemburg,
1985). Net zoals bij dat andere grote Europese project, de euro, is het
onduidelijk welk probleem men ermee heeft willen oplossen. Wel is duidelijk dat
door deze beide politieke initriatieven met een hoge symboolwaarde, enorme
problemen zijn veroorzaakt.
Over de euro schrijven we
hier al regelmatig, en daarom zal ik me in dit stukje beperken tot Schengen.
Dat lelijke monument
dat herinnert aan de sluiting van het Schengen-verdrag straalt het al
uit: "hier kan niks goeds uit voortkomen".
En ook zonder zo'n voorteken was er van begin af aan
weinig fantasie voor nodig om in te zien dat Schengen een fiasco zou worden.
Wat ging er mis met
Schengen? Het idee was dat als je de buitengrenzen maar goed bewaakt, dat je
dan de controles aan de binnengrenzen kan afschaffen. Dit is natuurlijk een
heel naïeve gedachte. Één blik op de kaart
van de Middellandse Zee volstaat om in te zien dat die controle aan de
buitengrenzen een extreem moeilijke opgave is.
Bovendien zijn vraagtekens
te plaatsen bij de motivatie van de landen met een kwetsbare Europese
buitengrens die deze controles moeten uitvoeren. Zolang het grootste deel
van de illegale immigranten onbelemmerd kan doorreizen naar de welvarende
verzorgingsstaten in Noord-Europa zal het deze grenslanden allemaal worst wezen.
En de bijstand vanwege de EU door het agentschap Frontex stelt in de praktijk
ook bitter weinig voor. Als het erop aankomt mogen die de boten met illegale
landverhuizers niet tegenhouden en terugsturen. Deze organisatie is verworden
tot een hulpdienst die de landverhuizers veilig aan land zet in de EU.
En zelfs al zouden de
buitengrenzen wel goed worden bewaakt, dan houden we nog het probleem van de
grensoverschrijdende criminaliteit binnen de EU. Buitenlandse dieven, rovers,
ramkrakers zitten bij wijze van spreken alweer veilig thuis als de politie hier
nog bezig is de aangiftes op te nemen.
Onlangs kwamen er kritische
geluiden over Schengen uit Frankrijk. President Sarkozy slaat in het kader van
zijn herverkiezingscampagna graag stevig taal uit over immigratie en vooral
illegale immigratie. En dan valt aan kritiek op Schengen natuurlijk niet te
ontkomen. Als het zo doorgaat wil Sarkozy het verdrag (eigenlijk: de verdragen)
opzeggen of opschorten. Formeel zal dat wel niet kunnen, maar Frankrijk is natuurlijk
niet zomaar een lidstaat. Het is nu de vraag of hier uitsluitend sprake is van
verkiezingsretoriek, of dat we er na een eventuele herverkiezing van Sarkozy
meer van zullen horen.
Hoopgevend is wel dat nu
ook uit het brave Duitsland enig gemor over Schengen valt te vernemen. De
Duitse minister van binnenlandse zaken Hans-Peter Friedrich (CSU) wil
verdragswijzigingen. En hij legt zijn vinger trefzeker op de zere plek:
We hebben niet alleen controle aan
de binnengrenzen nodig bij grote evenementen zoals voetbalwedstrijden of grote
congressen, maar ook als lidstaten hun verplichtingen niet nakomen.
Voor de duidelijkheid:
landen die hun verplichtigen niet nakomen bij de uitvoering van Schengen,
daarbij moeten we vooral denken aan landen als Griekenland, Italië en Spanje.
Hé, dat rijtje komt bekend voor.
Hoe komen we van Schengen
af? Dat het in de leidende lidstaten Frankrijk en Duitsland nu begint te
rommelen is in ieder geval een goed teken. Want bereidheid tot verandering daar
is een noodzakelijke voorwaarde om van Schengen af te kunnen komen. Het wordt
trouwens hoog tijd dat premier Rutte zich ook eens laat horen in deze kwestie.
Beperking van de ongewenste immigratie - een prioriteit van dit kabinet -
begint immers bij het aanpakken van Schengen.
